---

De aanvankelijke houding van degenen die voor het eerst naar Cariló komen, is er een van eerbiedige fascinatie voor de natuur. In werkelijkheid, als de natuur haar plannen had vervuld, zou Cariló vandaag slechts een gigantische zandduin zijn, een eentonige en dorre woestijn aan de oevers van de zee. Cariló is een van de sterkste voorbeelden van wat het initiatief van de mens kan wanneer hij, vanuit het visionaire voorstel, probeert de natuur te veranderen zonder de regels te verraden, te verbeteren, eerst in bewoonbaar te maken en tenslotte in een mogelijk en dichtbij paradijs te veranderen.



Het was voldoende dat een eigenwijs man, lyrisch als het op ideeën aankwam en pragmatisch als het op actie aankwam, besloot dit verhaal in gang te zetten. Iedereen luisterde destijds in ieder geval met wantrouwen naar het plan dat hij obsessief verkondigde door Don Héctor Manuel Guerrero. Een man die, op slechts 28 jaar oud, begint met de fixatie en bebossing van het levende duin in de Estancia "Dos Montes". Op dat moment bevatte deze ranch het weiland “Médanos” van ongeveer 1.700 hectare (5 km met uitzicht op zee en 3,5 km diep). Een meervoudige uitdaging: tegen stormen en de wind die zonder obstakels waait, tegen mieren en hazen, tegen het gebrek aan geschikte wegen en transport, tegen het weinige dat bekend was over zandbebossing, tegen het scepticisme dat zelfs tot afvloeiingen leidde aan uw meest directe medewerkers na de eerste ongemakken.



Hij had van zijn vader Carlos een enorme open ruimte geërfd met drie ombúes. En in een paar jaar tijd rustte hij het uit met een helm, een ondenkbaar park ontworpen door de beroemde Carlos Thays en een plantage van meer dan 200 hectare fruitbomen. Daar is de Charles Cabin ontstaan, onder meer bekend omdat het de Aberdeen Angus in het land introduceerde. Het geval van de Dos Montes-boerderij was zelfs nog complexer omdat de drie ombúes niet eens bestonden. En de 1.700 hectare die aan de zee grensden, waren van constant bewegend zand, blootgesteld aan alle slechte weersomstandigheden.



Guerrero begint naar alle woestijnen van de wereld te reizen om zaden van de weilanden te ontdekken en te importeren die geschikt zijn om de beweging van het zand te stoppen. Hij bracht ook planten mee uit verschillende delen van het land, en door te testen slaagde hij erin om zijn eerste kwekerijen op te zetten in Charles, op 17 km afstand van het weiland "Médanos". Vanwaar de zaailingen dagelijks werden vervoerd, in houten karren die door paarden werden getrokken. Tien karren, elk getrokken door acht paarden, werden voorbereid om de sukkels naar de plantagesite te vervoeren door moerassen, lagunes, canyons en paden die waren aangelegd door te lopen. Dit alles betekende 5 uur vermoeiende reizen. De kudde moest bij aankomst worden vervangen door andere paarden die konden terugkeren.



Al in 1935, na 18 jaar van inspanning, organisatie en voortdurende en belangrijke particuliere investeringen, bereikte de plantage de zee. De verandering van habitat was begonnen om de zonale ecologie te wijzigen. De lokale vogels begonnen te nestelen in wat Guerrero doopte als "Cariló" (Médano Verde).



In 1938 werden de kwekerijen verplaatst van de ranch “Charles Viejo” naar “Dos Montes” om te versnellen. Guerrero getuigde zelf dat hij in 1947 bijna 700.000 planten klaar had staan ​​om geplant te worden. Het is moeilijk om precies te berekenen hoeveel planten er tegenwoordig in Cariló zijn, maar het zou niet al te riskant zijn om te concluderen dat dit aantal meer dan 3 miljoen exemplaren bedraagt. Precies halverwege de jaren veertig begon Héctor Guerrero aan een nieuw verhaal: dat van Cariló een van de mooiste spa's ter wereld maken.



Zo inaugureerde hij in 1948 zijn hoofdhuis dat bekend staat als "Divisadero" of "Casa Grande" op het duin en uitkijkend op de zee met het bos op de achtergrond. En in 1970 werden de kwekerijen grootgebracht toen de reparatie en bebossing van het totale privébezit was voltooid. De kinderen van de oprichter duiden de straten van het perceel aan met namen van Planten (loodrecht op de zee) en Vogels die op de plaats bestaan ​​(parallel aan de zee), in alfabetische volgorde.



Don Héctor Manuel Guerrero maakte in een mededeling aan de gouverneur van de provincie Buenos Aires zijn doel bekend en formuleerde, met de nederigheid van de pionier, de motor van zijn onderneming:



“Het is de hoop van mijn laatste jaren om die inspanning aan het land aan te bieden, als een voorbeeld van de capaciteit van privé-initiatief, door mijn kinderen en nakomelingen de mogelijkheid te geven hun voortzetting en, indien mogelijk, hun verbetering, een kern te vormen op dergelijke plaatsen. van de bevolking die de naam van mijn oudsten zal bestendigen en toegang geeft tot alle economische mogelijkheden ”.





Neem de snelweg Buenos Aires - La Plata die aansluit op de snelweg Ruta 2 (let op: sla rechtsaf waar het grote bord Mar del Plata staat). Vervolg over weg 2 in Dolores. Maak hier verbinding met Route 63 naar Route 11 voor 26 kilometer snelweg naar de hoek van Crotto. Neem Route 11 naar General Conesa. Als je eenmaal in Conesa bent, neem dan Route 56 die je naar General Madariaga brengt. Vervolgens sluit het zich weer aan bij Route 11 en voltooit het zijn reis door Pinamar, Oostende en Valeria del Mar.





Cariló maakt deel uit van de stad Pinamar, gelegen in de provincie Buenos Aires aan de Atlantische Oceaan ten zuidoosten van de federale hoofdstad.



Een van de voordelen van Cariló als toeristische bestemming, op elk moment van het jaar, is dat het slechts 360 km van Buenos Aires ligt op een veilige, snelle en zeer aangename route om te reizen. Het is ook bereikbaar per bus, trein en vliegtuig (dit laatste alleen in het hoogseizoen).

---